آزیتا حسین زاده عطار | شهرآرانیوز؛ این روزها که تجاوز رژیم غاصب صهیونیستی، حریم امنیت ملی ایران را نشانه گرفته و افکار عمومی را در شوک و اندوه فرو برده است، اهالی هنر و فرهنگ مشهد ساکت ننشستهاند. هنرمندان مشهدی از برجستهترین چهرههای هنرهای تجسمی تا تئاتر و مستندسازان و گرافیست ها، با خلق آثار اعتراضی، بیانیههای جمعی و کنشهای نمادین تلاش کردهاند تا ضمن تقویت روحیه مقاومت به تبیین واقعیتهای پشت پرده این تجاوز و بیدارسازی افکار عمومی بپردازند.
آنها باور دارند که در هنگامه این بحران سکوت هیچ کسی جایز نیست، چه برسد به هنرمندان که رسالتشان در این شرایط روشنگری است. این گزارش روایتی است از دغدغه ها، دیدگاهها و تلاشهای اهالی هنر مشهد درباره نقش هنر و هنرمند در خط مقدم جهاد تبیین و پاسخی از جنس هنر به تجاوزی نظامی که تنها بر آسمان ایران سایه نینداخت بلکه بار دیگر اهمیت روایتگری هنری و فرهنگی را به خاطرمان آورد.
مهدی یک پسر از فعالان فرهنگی هنری شهر مشهد درباره نقش اهالی هنر در مقابله رسانهای با تجاوز رژیم صهیونیستی میگوید: هنرمندان در زمینه اطلاع رسانی به مردم وظیفه دارند که در مسائلی که اکنون حساسیت روی آن هست به مردم در آرامش فضای عمومی و دانستن اخبار حقیقی کمک کنند و انتشار صحیح اخبار را هم برای رفع گزند انتشار اخبار دروغ عهده دار شوند.
وی ادامه میدهد: برطرف کردن فضاهای منفی که ذهنیتها را در جامعه تخریب میکند یکی دیگر از مسئولیتهای هنرمندان است که باید در راستای آن بسیار بکوشند و درباره برخی موارد که در طول تاریخ در جبهه مقاومت وجود داشته است شفاف سازیهایی را برای مردم انجام دهند.
ما هم به عنوان یک فعال فرهنگی نخودی در این آش همدلی میریزیم و آنچه بر عهده مان به عنوان یک هنرمند است انجام میدهیم. این هنرمند مشهدی تأکید میکند: البته اکنون برای رسانهای کردن برخی از اخبار باید کمی دقت داشته باشیم و حواسمان باشد که گاهی خبرهایی را در این شـرایط اصلا نبایـد تشریح کرد.
مدیر انجمن سینمای جوان نیز معتقد است: در مواجهه با شرایط بحرانی کشور هنر و آدمهای وابسته به فرهنگ و هنر بهتر از هر شهروند دیگری میتوانند قدمت تاریخی مبارزه ایرانیان را برای تمامیت ارضی بگویند. آنها هستند که میتوانند بگویند در طول تاریخ به ایران چه گذشته است از دوره مغولها و اعراب و هجوم اسکندر به ایران که ایران همیشه پایدار مانده است.
محمد مداح حسینی بر این نظر است که هنرمندان میتوانند مفهوم وطن را که این روزها بیشتر از هر چیزی نگران آن هستیم، به ما نشان دهند. او میافزاید: در این باره خیلی تفاوتی ندارد فرد استاد دانشگاه باشد، هنرمند یا فرد عادی؛ هر کسی بیشتر به این نیاز دارد که این روزها در کنار هم و با هم و برای هم باشیم.
او تأکید میکند: این روزها پیامهای افراد در فضای مجازی که آدمها از شهرهای مختلف که دیگران را به منزل خود دعوت میکنند و نگران کارهای روی زمین مانده هم میهنانشان هستند بسیار اتفاق زیبایی است. شاید در این فضای سرگشتگی و حس ناامنی بیشتر از هر زمان دیگری به حس مهربانی و همدلی یکدیگر نیاز داریم. ما به اینکه هیچ کسی در هیچ جای دنیا اندازه ما نمیتواند به فکر ما باشد باور داریم. ما در قبال این وطن و ایرانی بودنمان وظیفه داریم.
آن چیزی که مهم است این است که ما اگر یکدیگر را از دست دهیم ایران را هم از دست دادهایم. شاید بعضیها با خودشان فکر کنند اگر الان مهاجرت کرده بودند یا به یک گوشه از دنیا رفته بودند شرایط بهتری داشتند، اما من با خودم فکر میکنم که اگر خارج از کشورم بودم الان دلم پیش خانوادهام بود. او در صحبت هایش درخواستی از هنرمندان این شهر دارد: این روزها کمک کنیم که مردم بیشتر یکدیگر را دوست داشته باشند و بیشتر برای هم ارزش قائل باشند و بیشتر به آرامش یکدیگر فکر کنند.
این روزها هم دیر یا زود، خوب یا بد، میگذرد، اما تاریخ ما را فراموش نخواهد کرد و امیدواریم که از این روزهای ما به شایستگی و بایستگی در کنار هم و آدمهای مسئولیت پذیر، دوراندیش و عاقل یاد کند. از ما به ملتی یاد نکند که زمانی که مورد هجوم دشمن قرار گرفتیم، خودمان هم برای خودمان دشمن بودیم.
این فعال در زمینه سینما درباره رسالتی که خودش عهده دار است بیان میکند: یکی از کارهایی که ما در این حوزه کردیم تولید محتوا و آگاه سازی در زمینه این مقوله است. دشمن از طریق نیروهای داخلی اش ایجاد ترس و وحشت و بی انگیزگی میکند و تلاش دارد که با وحشت در فروپاشی ایران بکوشد و ما از طریق تولید محتوا توسط گروههای فیلم برداری و دوستانمان مقابل تلاش آنها میایستیم.
مداح حسینی توضیح میدهد: بچههای انجمن سینمای جوان این روزها در شهر میچرخند و گزارشهای مردمی تهیه میکنند تا به ایجاد روحیه و آرامش مردم کمک کنیم. یکی دیگر از کارهایمان گفتوگو با کاسبهایی است که سعی میکنند در این روزها احتکار نکنند و کمک مردم از نظر اقتصادی باشند.
ما همچنین در دانشگاه که تدریس میکنیم از طریق آگاهی سازی با تشکیل گعدههای بحث و گفتوگو تلاش میکنیم هنرجویان و دانشجویانمان را نسبت به جایگاه وطن و داشتههای تاریخی مان آگاه کنیم و این قبیل کارها را در این روزها بسیار انجام میدهیم.
سروش حیدری، مدرس دانشگاه و هنرمند شناخته شده مشهدی در زمینه گرافیک است. او میگوید: پوستر از آغاز به معنای اعلان خلق شد و الان موضوعی پیش آمده است که تجاوز به میهن ماست و فراتر از جنگ است. شاید آخر جنگ صلحی باشد، ولی آخر تجاوز باید پیروزی باشد. یکی از شاکلههایی که پوستر شکل گرفت برای جنگ بود، همان طور که در جنگ جهانی برای اینکه تبلیغات کنند چیزی به نام پوستر خلق شد تا بتوانند از طریق آن آگاهی رسانی کنند.
پوسترهایی مانند پرچم ایران، شیر و طرحهای دیگر این روزها نقش بسیار تأثیرگذاری ایفا کردهاند. او درباره بهره مندی از رنگهای مخصوص این روزها در پوسترها و رساندن مفاهیم از طریق آنها توضیح میدهد: ما موضوعی به نام روان شناسی رنگها داریم که هررنگی بسته به حس و حالی که دارد میتواند در دنیا فراگیر شود. هر رنگی بر مبنای حس و حالی که دارد میتواند پیامی را به مخاطب انتقال دهد. رنگ قرمز همیشه هیجان داشته است. رنگ زرد همیشه مفهوم خطر داشته و سفید رنگ صلح است.
سبز و آبی نشانه صلح و آرامش است. الان که وقت جنگ است و ما میخواهیم نشان دهیم که در حال مقابله با دشمن منحوسی هستیم باید دنبال آرامش مردممان هم باشیم و شرایطی را با رنگها ایجاد نکنیم که سبب استرس شود و نمادی برای آرامش هم میهنانمان هم باشد. رنگی مانند آبی که از خلیج فارس گرفته میشود و رنگهایی مانند خاکی یا سفید میتواند در این راه مؤثر باشد برای اینکه مردممان بتوانند جهت درست تاریخشان را پیدا کنند.
سروش حیدری میافزاید:از زمان شروع جنگ فضای مجازیهایی را طراحی کردهایم و با چند هنرمند گرافیکی همسو شدهایم و در حال تولید اثر برای یک پایگاه هستیم که اینجا ایستگاه صلواتی دائمی برای مناسبتهای مذهبی دارد. ما بیشتر کارهایمان را با موضوع جنگ و قدس و این موارد داریم و کارها را در همین ایستگاه به نمایش میگذاریم.
او ادامه میدهد: فعلا با توجه به شرایط موجود فعالیتمان را به همین فعالیت محیطی محدود کردهایم و این گونه است که مردم به این ایستگاه میآیند و برای حمایت از کارهای هنری ما در این ایستگاه صلواتی که بیشتر شبیه بنر و در راستای مقابله با رژیم اشغالگر اسراییل است با آنها عکس میگیرند و تا جایی که میتوانند آن را در فضای مجازی نشر میدهند. ما هم به محض اینکه اینترنت دوباره به شرایط عادی برگردد آثار هنری و فعالیت هایمان در این روزها را در فضای مجازی اطلاع رسانی خواهیم کرد.